Οι χθεσινές αναφορές του υπουργού Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας κ. Γιάννη Διαμαντίδη αναφορικά με το θέμα του Θριάσιου Πεδίου, καθώς επίσης και το ενδεχόμενο επαναδιαπραγμάτευσης των οικονομικών όρων της σύμβασης παραχώρησης που έχει συναφθεί μεταξύ της COSCO και του ΟΛΠ για την προβλήτα 2, επανέφεραν στο προσκήνιο τα ανοικτά θέματα των δύο πλευρών που θα πρέπει να θεωρείται κάτι περισσότερο από βέβαιο πως θα θίξει ο Πρόεδρος του Κινεζικού Ομίλου κ. Γουέι Τζιαφού κατά την διάρκεια της συνάντησης του με τον κ. Διαμαντίδη.
Όσον αφορά το Θριάσιο,
είναι πλέον ξεκάθαρο εδώ και αρκετό καιρό πως η κινεζική πλευρά δεν πρόκειται να εκδηλώσει κανένα ενδιαφέρον για τον διαγωνισμό που λήγει στις 28 Φεβρουαρίου, καθόσον παραμένει σε εκκρεμότητα το μέλλον του ΟΣΕ, αλλά και σειρά άλλων θεμάτων που συνδέονται με τη συνεργασία των δύο πλευρών στο εμπορικό λιμάνι του Πειραιά.
Πολλές φορές κατά το πρόσφατο παρελθόν έχει επισημανθεί από κινεζικής πλευράς, πως κάθε επενδυτική ή άλλη πρωτοβουλία δεν αποτελεί για την COSCO ένα διαφορετικό πλάνο, αλλά εντάσσεται σε μια συνολική επενδυτική στρατηγική που σχετίζεται με το λιμάνι του Πειραιά.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το Θριάσιο δεν αποτελεί για τους κινέζους μια ξεχωριστή περίπτωση, αλλά μέρος της συνολικής παρουσίας της στο λιμάνι του Πειραιά. Συνεπώς, η κινέζικη πλευρά αντιμετωπίζει συνολικά και όχι αποσπασματικά την επένδυση της στο πρώτο λιμάνι της χώρας.
Ο κ. Διαμαντίδης υπογράμμισε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά επαναδιαπραγμάτευση αναφορικά με τα οικονομικά δεδομένα της σύμβασης παραχώρησης. Εννοώντας προφανώς πως αυτός – ως υπουργείο – δεν θα δεχθεί να μπει σε μια τέτοια συζήτηση και όχι πως η πλευρά των κινέζων δεν θα του θέσει ένα τέτοιο θέμα.
Αυτό που θα είχε αξία να δει κανείς είναι το γιατί η πλευρά των κινέζων μελετά να θέσει θέμα επαναδιαπραγμάτευσης.
Όταν πραγματοποιήθηκε ο διαγωνισμός για την παραχώρηση της προβλήτας 2 του Οργανισμού Λιμένα Πειραιά, η παραχώρηση συμπεριελάμβανε και μια σύμβαση χρήσης του εν λόγω τέρμιναλ ως διαμετακομιστικού κέντρου που είχε συναφθεί μεταξύ του Οργανισμού Λιμένα Πειραιά και της MSC, η οποία προέβλεπε ότι ετησίως η εν λόγω εταιρία θα διακινούσε μέσω του συγκεκριμένου τέρμιναλ ένα συγκεκριμένο αριθμό εμπορευματοκιβωτίων.
Αυτή ήταν η περιβόητη προίκα που θα έδινε ο ΟΛΠ προς τον τελικό πλειοδότη που θα προέκυπτε μέσα από το διεθνή διαγωνισμό παραχώρησης.
Οι υπολογισμοί του τελικού τιμήματος που συμπεριελήφθηκαν μέσα στις προτάσεις που υποβλήθηκαν ελάμβαναν υπόψη τους και αυτή την προίκα.
Η συνέχεια λίγο – πολύ είναι γνωστή.
Αμέσως μετά την ανάληψη του ελέγχου του τέρμιναλ από τον πλειοδότη του διαγωνισμού, εν προκειμένω την COSCO, η MSC κατήγγειλε την σύμβαση επικαλούμενη αλλαγές των όρων της, απεχώρησε από το τέρμιναλ και έτσι η προίκα, βάσει της οποίας είχαν προκύψει τα νούμερα του οικονομικού σκέλους της συμφωνίας, άλλαξαν άρδην.
Στη φάση εκείνη η COSCO δεν προέβη, τουλάχιστον φανερά, σε καμιά κίνηση επαναδιαπραγμάτευσης, καθώς το πρώτο μέλημα της ήταν να εισέλθει στο τέρμιναλ, να οργανώσει τη δουλειά της και συνάμα να διαχειριστή την κρίση που, εν τω μεταξύ, είχε προκύψει από τις κινητοποιήσεις των λιμενεργατών που ήταν αντίθετοι με την παραχώρηση.
Όλα κινούνταν σε αυτόν ακριβώς τον άξονα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα κατά την διάρκεια του οποίου παρέμεναν ανοικτά αρκετά θέματα, όπως π.χ. το θέμα της επιστροφής του ΦΠΑ στην COSCO, το Θριάσιο Πεδίο, κ.α.
Πριν από λίγο καιρό όμως η MSC επανήλθε στο λιμάνι του Πειραιά, αυτή την φορά εμφανιζόμενη να συνομιλεί με τον ΟΛΠ με την προοπτική υπογραφή μιας νέας σύμβασης για την δημιουργία ενός νέου κέντρου διαμετακόμισης αυτή τη φορά στην προβλήτα ένα, που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Οργανισμού.
Αυτό που προκάλεσε τις αντιδράσεις της κινεζικής πλευράς δεν ήταν τόσο η επανεμφάνιση της MSC, όσο το γεγονός πως ο Οργανισμός Λιμένα Πειραιά δέχθηκε να συνομιλήσει μαζί της για μια νέα σύμβαση.
Από την πλευρά της, η COSCO θεωρεί ότι ο Οργανισμός Λιμένα Πειραιά δε νομιμοποιείται ηθικά να συνάψει καμιά σύμβαση με την MSC τουλάχιστον μέχρι και το καλοκαίρι του 2012, οπότε και θα έληγε τυπικά η πρώτη σύμβαση της με τον ΟΛΠ, η οποία είχε συμπεριληφθεί στο διαγωνισμό.
Από τη στιγμή όμως, κατά την οποία, ο Οργανισμός Λιμένα Πειραιά εκτιμά ότι δεν δεσμεύεται με κάποιο τρόπο, γραμμένο ή άγραφο, να προχωρήσει σε μια σύμβαση με την MSC πριν την παρέλευση αυτής της χρονικής περιόδου, η κινεζική πλευρά εκτιμά ότι νομιμοποιείται να ζητήσει επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης παραχώρησης ως προς το οικονομικό σκέλος της.
Όπως επισημαίνουν επιφανείς νομικοί στο TheSeaNation, η COSCO εφόσον ακολουθήσει τη νομική οδό και διεκδικήσει αναπροσαρμογή των μισθωμάτων και υπό την βασική προϋπόθεση πως ο ΟΛΠ έχει συνάψει νέα σύμβαση με την MSC πριν την παρέλευση της χρονικής περιόδου λήξης μιας αρχικής σύμβασης που σήμερα δεν υφίσταται, κατά 99% θα καταφέρει να κερδίσει αυτή τη διεκδίκηση.
Το ζήτημα όμως δεν είναι η νομική διεκδίκηση ή αν έχει δίκιο η μια πλευρά ή η άλλη, αλλά το ότι καταγράφονται σταθερά εδώ και καιρό λάθη εκ μέρους της Ελληνικής κυβέρνησης, λάθη που στέλνουν λάθος μηνύματα στη κινέζικη πλευρά ως προς την ετοιμότητα της να ανταπεξέλθει – η κυβέρνηση – σε συμφωνίες και επενδύσεις τέτοιου επιπέδου.
Τέλος, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι η κινεζική πλευρά θα θέσει αυτά τα ζητήματα προς τον κ. Διαμαντίδη.
Πηγή:TheSeaNation
