ΤΟ ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΩΝ ΣΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

• 
  ΤΟ απεργιακό πρόγραμμα είναι το εξής:
  
  5-6 Ιανουαρίου (Σαββατοκύριακο): Αποχή από την υπερωριακή απασχόληση*.
  7 Ιανουαρίου (Δευτέρα ) : Απεργία , κλειστά όλα .
  8 - 10 Ιανουαρίου (Τρίτη Τετάρτη Πέμπτη ): Αποχή από την υπερωριακή απασχόληση*.
  11 Ιανουαρίου (Παρασκευή): Απεργία , κλειστά όλα .
  12 -13 Ιανουαρίου (Σαββατοκύριακο ) : Αποχή από την υπερωριακή απασχόληση*.
  Στις 14 Ιανουαρίου (Δευτέρα ): Θα παρθεί απόφαση από τα συνδικαλιστικά όργανα για την συνέχεια .
  
  * Αποχή από υπερωρίες σημαίνει πρακτικά το εξής: Ο ΟΛΠ διακινεί (φορτώνει)την ημέρα υπό κανονικές συνθήκες εργασίας περίπου τα 1000 Cont (TEU) . Με την αποχή από υπερωριακή απασχόληση η απόδοση πέφτει στα 300 Cont .
  
  Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι και η αποχή είναι πολλή σημαντική και στην ουσία γονατίζει το εμπόριο .

Ανησυχίες εξαγωγέων για τις κινητοποιήσεις στα λιμάνια

Ο εξαγωγικός κόσμος της χώρας αδυνατεί να αντέξει πλέον μία επανάληψη των περσινών απεργιακών κινητοποιήσεων των λιμενεργατών οι οποίες όπως είναι γνωστό έπληξαν σοβαρά όχι μόνο τα οικονομικά αποτελέσματα μιας μεγάλης κοινότητας επιχειρήσεων, αλλά και τις εξαγωγικές επιδόσεις της χώρας μας, όπως προκύπτει από την λεπτομερή ανάλυση στοιχείων της ΕΣΥΕ για το δεκάμηνο του 2007.
Τα παραπάνω τονίζει ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων με επιστολή που έστειλε στον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Γεώργιο Βουλγαράκη, στον Υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γεώργιο Αλογοσκούφη, τον Υφυπουργό Εξωτερικών κ. Πέτρο Δούκα, στον Γεν. Διευθυντή Διεθνούς Οικονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών κ. Δημ. Γιάννο και στον Διευθύνοντα Σύμβουλο του Ο.Λ.Π. κ. Ν. Αναστασόπουλο επισημαίνει ότι: Ο ΠΣΕ αναφέρει ότι ο αυξητικός ρυθμός των εξαγωγών στο 2007 επιβραδύνθηκε σημαντικά, μετά από δύο έτη ισχυρής ανόδου και συγκεκριμένα οι εξαγωγές κατά τους πρώτους δέκα μήνες του 2007 σημείωσαν αύξηση 3,2%, ενώ το ίδιο διάστημα του 2006 είχε σημειωθεί αύξηση 20,4%. Επισημαίνει ακόμη ότι «τυχόν επανάληψη των παραπάνω απεργιακών κινητοποιήσεων των λιμενεργατών, σε συνδυασμό και με την περαιτέρω επιδείνωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της χώρας μας, θεωρείται βέβαιο ότι θα ανακόψουν τη σημαντική αυξητική πορεία που σημείωσαν οι εξαγωγές κατά τα δύο προηγούμενα έτη 2005 και 2006, ενώ παράλληλα θα αποδυναμωθεί ένας από τους κύριους στόχους της Κυβερνητικής πολιτικής που είναι η εξωστρέφεια της οικονομίας».
«Εν όψει των κινδύνων αυτών ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Εξαγωγέων ζητεί την άμεση συνεργασία των συναρμοδίων Υπουργείων και φορέων, ώστε να βρεθεί μια κοινά αποδεκτή λύση, πριν το θέμα αυτό πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με σοβαρές επιπτώσεις τόσο στις εξαγωγές όσο και στην εθνική οικονομία γενικότερα».
Πηγή:Ναυτεμπορική

Πάρτε τον αγώνα στα δικά σας χέρια

Με χειριστές μηχανημάτων και τεχνικούς συζήτησε χτες η βουλευτής του ΚΚΕ Ελπίδα Παντελάκη, καλώντας τους σε συντονισμένη πάλη για να μην περάσουν τα σχέδια ιδιωτικοποίησης.

«Ηρθε η ώρα να πάρετε την υπόθεση στα χέρια σας. Να προσπεράσετε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες στο χώρο και να βγείτε μπροστά. Δεν υπάρχει άλλη λύση που να ωφελεί εσάς, εκτός από το συντονισμένο αγώνα με τους άλλους κλάδους εργαζομένων, για λιμάνι ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο».
Απέναντι στις ευθύνες τους έφερε τους χειριστές μηχανημάτων και τεχνικούς του Οργανισμού Λιμένα Πειραιά (ΟΛΠ) η Ελπίδα Παντελάκη, βουλευτής του ΚΚΕ, συνομιλώντας μαζί τους χτες νωρίς το πρωί, στη διάρκεια περιοδείας της στο Σταθμό Εμπορευματοκιβωτίων. Στο νευραλγικό χώρο δηλαδή του λιμανιού που αφορά στο εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο της χώρας και τον οποίο η κυβέρνηση της ΝΔ τον παραχωρεί στα νύχια των πολυεθνικών ομίλων, με στόχο τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας, δηλαδή της κερδοφορίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου, συνεχίζοντας το δρόμο που έστρωσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Η Ελπ. Παντελάκη ανέφερε ότι τα πρώτα θύματα από την εισβολή των μονοπωλίων στο λιμάνι θα είναι οι εργαζόμενοι σε αυτό, καθώς θα επικρατήσει ο εργασιακός μεσαίωνας. Ομως, συμπλήρωσε, οι επιπτώσεις θα πλήξουν τους εργαζόμενους όλης της Αττικής και όχι μόνο, κάθε κλάδο που δραστηριοποιείται δορυφορικά στο λιμάνι, από μικροεπαγγελματίες και μικρές μεταφορικές ναυτιλιακές εταιρείες μέχρι τους οδηγούς. Ενώ με εκτοπισμό απειλείται η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και οι χιλιάδες εργαζόμενοι σε αυτήν. Και γι' αυτό απαιτείται συντονισμένος αγώνας.
Κάλεσε τους εργαζόμενους να χαλάσουν κάθε επιχείρηση «εξαγοράς» τους που έχει στήσει η κυβέρνηση με τη μέθοδο των εθελούσιων αποχωρήσεων και μετατάξεων, τονίζοντας: «Πόσο κοστολογείτε όλη τη ζωή που περάσατε εδώ μέσα, τη δουλιά σας. Αφού σας ξεζούμισαν, έρχονται τώρα να σας διώξουν σαν στημένες λεμονόκουπες και από πάνω να σας πετάξουν και ένα "κόκαλο" για να σας ξεγελάσουν».
Επισήμανε την ανάγκη οργάνωσης του αγώνα τους, με Γενικές Συνελεύσεις, Επιτροπές Αγώνα ώστε να προσπεραστούν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στην Ομοσπονδία των Υπαλλήλων (ΟΜΥΛΕ) και στις άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις του χώρου, που με την τακτική τους ακόμα και τώρα προσφέρουν τα περιθώρια στην κυβέρνηση να υλοποιήσει τους σχεδιασμούς της. Και σε συντονισμό με τους άλλους να αποκρουστούν τα κυβερνητικά σχέδια, ενώ ο αγώνας να έχει προοπτική την ανατροπή συνολικά αυτής της πολιτικής, για λιμάνια λαϊκή περιουσία.
Πηγή:Ριζοσπάστης

ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ

Με μπαράζ απεργιακών κινητοποιήσεων απαντούν οι εργαζόμενοι στα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης στην απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε διεθνείς διαγωνισμούς για την παραχώρηση της διαχείρισης των κοντέινερ τέρμιναλ σε ιδιώτες.
Συγκεκριμένα οι εργαζόμενοι, διοικητικοί και λιμενεργάτες, αποφάσισαν χθες να προχωρήσουν σε 24ωρες απεργίες στις 7, 11 και 14 Ιανουαρίου και να απέχουν από την υπερωριακή εργασία στις 5, 6, 8, 9, 10, 12 και 13 Ιανουαρίου.

Απόσπασμα απο την Ελευθεροτυπία:
Υποστολή σημαίας
Οι «μεταρρυθμίσεις» της κυβέρνησης για το 2008 και ιδιαίτερα μέχρι το καλοκαίρι του 2008, είναι η πώληση των σταθμών κοντέινερ σε ΟΛΠ και ΟΛΘ και η πώληση της Ολυμπιακής. Εκεί εξαντλούνται οι κυβερνητικές «προσδοκίες». Κυβερνητικός παράγοντας, μάλιστα, υπογράμιζε ότι εάν λιμάνια και Ολυμπιακή δεν προχωρήσουν μέχρι το καλοκαίρι, τότε αυτομάτως παραπέμπονται στις ελληνικές καλένδες, καθ όσον αρχίζουν να τρέχουν οι χρόνοι των πολιτικών χειρισμών.

Έρχεται μακρύ "καυτό" καλοκαίρι.


By:Alexander Kourtesis

Λιμάνια: Κινητοποιήσεις εργαζομένων για το αναπτυξιακό σχέδιο

ΜΕ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ επιλέγουν να αντιδράσουν στην ανακοίνωση του ΥΕΝΑΝΠ Γιώργου Βουλγαράκη, ότι μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου 2008 θα προχωρήσουν οι διαγωνισμοί παραχώρησης των Σταθμών Εμπορευματοκιβωτίων του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης σε ιδιώτες, οι εργαζόμενοι στα λιμάνια.

Χθες συνεδρίασε η Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμένων Ελλάδος και αποφάσισε να ακολουθήσει την ίδια τακτική που είχε ακολουθήσει με επιτυχία πριν από ένα χρόνο, όταν ο προκάτοχος του κ. Βουλγαράκη, Μανώλης Κεφαλογιάννης είχε επιχειρήσει να προωθήσει το συγκεκριμένο σχέδιο.
Η ΟΜΥΛΕ αποφάσισε το επόμενο διάστημα να ενημερώσει τους πολιτικούς φορείς, και να ξεκινήσει τις κινητοποιήσεις της σε 5 Ιανουαρίου 2008 με αποχή από τις υπερωρίες και 24ωρες απεργίες μέχρι και τις 13 Ιανουαρίου, όταν και θα εκτιμήσει ξανά την κατάσταση.
Η ΟΜΥΛΕ υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να περάσει το σχέδιο της παραχώρησης αφού θεωρεί ότι δεν διαφοροποιείται ουσιαστικά από το περσινό. «Μας κάνουν έξωση από το σπίτι μας και μας τάζουν ότι σε δύο χρόνια θα μας βάλουν σε ένα μικρότερο».
Το σχέδιο
Σύμφωνα με τα πλάνα του ΥΕΝΑΝΠ για τον ΟΛΠ το καταλληλότερο μοντέλο ανάπτυξής του είναι η παραχώρηση τμήματος του ΣΕΜΠΟ και ειδικότερα του υπάρχοντος Προβλήτα ΙΙ και του μελλοντικού Προβλήτα ΙΙΙ, με παράλληλη δραστηριοποίηση του Οργανισμού στον Προβλήτα Ι. Στον ΟΛΘ το καταλληλότερο μοντέλο είναι η συνολική παραχώρηση του ΣΕΜΠΟ.
Στόχος είναι η αναβάθμιση και η αξιοποίηση των υφιστάμενων λιμενικών υποδομών και η δημιουργία νέων έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η ταχύτερη, ελκυστικότερη και οικονομικότερη διακίνηση επιβατών και αγαθών.
Τα σημεία τα οποία επισημαίνει ο υπουργός είναι ότι πλέον ο λιμενικός ανταγωνισμός σε παγκόσμιο επίπεδο γίνεται από παγκόσμιους διαχειριστές, και όχι από μεμονωμένα λιμάνια, ενώ παράλληλα τονίζει ότι οι καθυστερήσεις της πραγματοποίησης αναπτυξιακών επενδύσεων μέσα στον καθορισμένο χρόνο εξαιτίας του μη ανταγωνιστικού λειτουργικού πλαισίου, ακυρώνουν τις ευκαιρίες και κάνουν ορατό τον κίνδυνο περιθωριοποίησης.
Τέλος υπογραμμίζει ότι το μοντέλο παραχώρησης συγκεντρώνει τα πλεονεκτήματα της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στην ανάληψη μεγάλου μέρους του κινδύνου και του κόστους των επενδυτικών σχεδίων του ΟΛΠ και του ΟΛΘ, συνολικού ύψους 710 εκατ. ευρώ, ενώ οι λιμένες διατηρούν το δημόσιο χαρακτήρα τους. Παράλληλα υπογράμμισε ότι εξασφαλίζει του εργαζόμενους με εθελούσια έξοδο, παραμονή στην εργασία τους ή μετάταξή τους στο Δημόσιο Τομέα.
Στο δ.σ.
Συζήτηση για τις εξελίξεις πραγματοποιήθηκε και στη διάρκεια του διοικητικού συμβουλίου του ΟΛΠ που έγινε προχθές. Ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Νίκος Αναστασόπουλος μιλώντας στους εκπροσώπους των εργαζομένων υπογράμμισε ότι:
- Θέμα εθελουσίας θα έβαζε για να ανανεωθεί το προσωπικό
- Ο ΟΛΠ
- Ο ΟΛΠ σύμφωνα με τις τράπεζες δεν έχει την πιστοληπτική ικανότητα για να αντλήσει δάνεια για επενδύσεις 430 εκατ. ευρώ.
- Επίσης ο ΟΛΠ αδυνατεί να υλοποιήσει το πρόγραμμα επενδύσεων γιατί οι διαδικασίες χρειάζονται τον τριπλάσιο χρόνο υλοποίησης σε σχέση με τις ιδιωτικές εταιρείες.
- Δεν μπορεί να εξασφαλίσει τον απαραίτητο όγκο εμπορευματικών ροών.
- Ο προβλήτας ένα θα έχει καινούργια μηχανήματα, θα έχει βυθίσματα που θα καλύπτει τα πλοία νέα με τις τεράστιες χωρητικότητες, κάτι που δεν έχει ο υπό παραχώρηση προβλήτας.
Από την άλλη πλευρά οι εργαζόμενοι τόνισαν ότι ο ένας προβλήτας δεν θα μπορεί να είναι ανταγωνιστικός γιατί δεν έχει περιθώρια επέκτασης. Παράλληλα τόνισαν ότι δεν υπάρχει εφαρμογή μοντέλου με δύο παρόχους, και αναρωτήθηκαν ότι αφού το σύστημα αυτό δεν πέρασε τελικά σαν οδηγία από την Ε.Ε. πώς θα εφαρμοσθεί στην Ελλάδα. Τέλος υποστήριξαν ότι η κίνηση αυτή είναι το ξεκίνημα για να πουληθεί το λιμάνι.
Ο εισηγητής του ΚΤΕ Εμπορικής Ναυτιλίας του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Διαμαντίδης, τόνισε ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να δεχτεί το "ξεπούλημα" των δύο μεγάλων λιμανιών της χώρας, τη στιγμή μάλιστα που παρουσιάζουν υψηλότατη κερδοφορία», και προσέθεσε: «Ως υπεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευση, δεν είμαστε αντίθετοι με λύσεις στις οποίες θα συμφωνήσουν οι εργαζόμενοι.
Θεωρούμε, όμως, απαράδεκτη την πρόταση του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, για εθελούσια έξοδο λιμενεργατών και υπαλλήλων σε ΟΛΠ και ΟΛΘ, όταν η κυβέρνηση έχει ανοίξει το Ασφαλιστικό».
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, υπεύθυνος Οικονομικής και Κοινωνικής Πολιτικής του ΣΥΝ και βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Β΄ Πειραιά υπογραμμίζει: «Οι σχεδιασμοί εκποίησης και παράδοσης σε πολυεθνικά συμφέροντα των στρατηγικής εθνικής σημασίας λιμανιών της χώρας του κ. Βουλγαράκη και της κυβέρνησης, δεν θα περάσουν. Θα συντριβούν από τις εργατικές και λαϊκές κινητοποιήσεις, όπως απέτυχαν τα ανάλογα σχέδια επί υπουργίας του κ. Μ. Κεφαλογιάννη».
Ο νομάρχης Πειραιά Γιάννης Μίχας υπογράμμισε: Καλούμε τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας και τη διοίκηση του ΟΛΠ να αλλάξουν «γραμμή πλεύσης. Να σταματήσει τώρα κάθε διαδικασία εκποίησης των πλέον σύγχρονων και κερδοφόρων δραστηριοτήτων του λιμανιού του Πειραιά, καθώς μια τέτοια εξέλιξη μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει στους εργαζόμενους, στην οικονομική λειτουργία του ίδιου του ΟΛΠ αλλά και την ανάπτυξη του ευρύτερου Πειραιά». Τέλος το Εργατικό Κέντρο Πειραιά αναφέρει: «δεν θα σας επιτρέψουμε να ξεπουλήσετε με όποιον τρόπο τα λιμάνια».
Πηγή:Ναυτεμπορική

Προετοιμάζονται απεργίες

Απεργιακές κινητοποιήσεις ετοιμάζουν οι εργαζόμενοι στα δύο μεγάλα λιμάνια της Χώρας.
Οι απεργίες ενδέχεται να ξεκινήσουν ακόμα και μέσα στις εορτές των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς . Από έγκυρες πηγές πληροφορούμαι ότι οι απεργίες θα ξεκινήσουν με την μορφή "της αποχής από υπερωρίες" μία μορφή λευκής απεργίας που είχε "κόψει" τα πόδια και τα σχέδια της προηγούμενης ηγεσίας του ΥΕΝ.
Θα σας κρατάμε σε συνεχή ενημέρωση από "μέσα".

12-12-2007 ΚΛΕΙΣΤΑ ΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ & ΤΑ ΤΕΛΩΝΕΙΑ

Σήμερα 12-12-2007 το λιμάνι (Εμπορικό ΟΛΠ) του Πειραιά καθώς και το Τελωνείο θα παραμείνουν κλειστά λόγω της εορτής του Αγίου Σπυρίδωνα (πολιούχου της πόλης) και της 24ωρης απεργίας που κύριξε η ΓΕΣΕΕ για το ασφαλιστικό. Η κίνηση στούς δρόμους και τα καταστήματα της πόλης είναι ελάχιστη.

Κατάργηση των ΔΕΤΕ για τη διακίνηση εμπορευμάτων ζητεί το υπ.Οικονομίας

Kατάργηση των Δικαιωμάτων Εκτέλεσης Τελωνειακών Εργασιών (ΔΕΤΕ) κατά την εισαγωγή, εξαγωγή και μεταφόρτωση φορτίων ζητεί το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά. Ειδικότερα, το ΕΒΕΠ με έγγραφό του προς τον υφυπουργό Οικονομίας Α. Μπέζα , που υπογράφει ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Γ. Κασιμάτης, ζητείται η παρέμβασή του για τη λήξη του ζητήματος το οποίο έχει πεδίο εφαρμογής μόνο στην Ελλάδα.
Μεταξύ άλλων τονίζεται ότι οι ξένοι εξαγωγείς και οι διεθνείς μεταφορείς δεν την αποδέχονται ως δαπάνη, με αποτέλεσμα να ζημιώνονται οι εγχώριες επιχειρήσεις. Aξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι, μόνο κατά το πρώτο τρίμηνο εφέτος εισπράχτηκαν 85.000 ευρώ, μέσω ΔΕΤΕ. Στο ίδιο έγγραφο επισημαίνεται ακόμη ότι ο επιχειρηματικός κόσμος διέρχεται μια βαθιά όσο και έντονη οικονομική κρίση και ως εκ τούτου, οποιαδήποτε καταχρηστική δαπάνη όπως είναι τα ΔΕΤΕ (που καταλήγει σε Ταμείο Αλληλοβοήθειας δημοσίων υπαλλήλων, πλέον των τακτικών τους αποδοχών), επιβαρύνει το κόστος των προϊόντων που μοιραία μετακυλίεται στον τελικό καταναλωτή, διαμορφώνοντας έτσι συνθήκες μειωμένου ανταγωνισμού στον εσωτερικό και διεθνή οικονομικό στίβο.

Η απεργία των τελωνειακών και η λογική των συντεχνιών

Διαβάσαμε στο Βήμα (20/12/1998), και το παραθέτουμε χωρίς σχόλια...!!
ΟΤΑΝ προ εικοσαημέρου η χώρα είχε παραλύσει από την άγρια απεργία των τελωνειακών, ουδείς των πολιτών είχε υποψιασθεί ότι ο τελικός υπαίτιος της όλης ιστορίας ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Οπως είναι γνωστό από τους ιστορικούς, ο μεγάλος ηγέτης των Φιλελευθέρων διαφωνούσε με τα σοσιαλδημοκρατικά οράματα του Αλ. Παπαναστασίου, όχι τόσον κατά το σκέλος των αναγκαίων ρυθμιστικών παρεμβάσεων του κράτους όσον με τη μορφή των κοινωνικών δυνάμεων στα οποία η κομματική-κοινωνική συγκρότηση έπρεπε να απευθυνθεί. Εδραία πεποίθηση του Ελ. Βενιζέλου, ιδίως κατά την κυβερνητική περίοδο 1928-1932, ήταν η θεμελίωση ενός συντεχνιακού κράτους, ενός κράτους το οποίο θα στηρίζεται στις ισχυρές επιμέρους κλαδικές κοινωνικές οργανώσεις. Απότοκο αυτής της πολιτικής είναι ενδεχομένως το γεγονός ότι ουδέποτε στην Ελλάδα υπήρξε πραγματικά ισχυρή ΓΣΕΕ ή ΑΔΕΔΥ, καθώς η συντεχνιακή οργάνωση της έννοιας του κοινωνικού συμφέροντος κατέτμησε και κατέστησε μάλιστα ανταγωνιστικά στο εσωτερικό τους τα συμφέροντα, τόσον στους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα όσον και του δημόσιου.
Η λογική που επικράτησε ήταν ότι κάθε επιμέρους κλάδος αποσπούσε όσα του επέτρεπε η ειδική διαπραγματευτική του ισχύς, όχι κατ' ανάγκην από τη χρησιμότητα του έργου που πραγματοποιούσε υπέρ του κοινωνικού συνόλου, όσον από τη δυνατότητα να πιέζει ­ αλλά και να εκβιάζει ­ το σύνολο της κοινωνίας ή ειδικότερα τις κυβερνήσεις, από τη σημασία του ειδικού τομέα που χειριζόταν.

Ετσι, λοιπόν, σύμφωνα με πρώην υπουργό Οικονομικών, οι τελωνειακοί, «η αρχαιότερη των συντεχνιών του Δημοσίου», όπως τη χαρακτήρισε, κατέκτησαν από το 1917 την αποκλειστική νομή ενός κοινωνικού πόρου, που ονομάσθηκε ΔΕΤΕ (Δικαιώματα Ειδικών Τελωνειακών Εργασιών). Δεν μπορώ να είμαι βέβαιος για την ακρίβεια της μνήμης του πρώην υπουργού. Είναι, όμως, βέβαιο ότι πρόκειται για κοινωνικό πόρο και όχι ανταποδοτικό τέλος, όπως ισχυρίζεται ο επιστολογράφος συνταξιούχος τελωνειακός κ. Κούτρος στο «Βήμα» της περασμένης Κυριακής, απαντώντας στο κείμενό μου της προπερασμένης Κυριακής για την απεργία των τελωνειακών. Με απλά λόγια, οποιοδήποτε αγαθό εισάγεται στην Ελλάδα επιβαρύνεται με ένα ποσοστό ΔΕΤΕ, το οποίο υποτίθεται καταβάλλουν οι εισαγωγείς από έναν αόρατο δικό τους λογαριασμό και προφανώς ως ανταποδοτικό τέλος για «τη σωτηρία της ψυχής τους», αν πιστέψουμε τον κ. Κούτρο. Η απλή πρακτική αλήθεια είναι ότι αυτή την επιβάρυνση ο όποιος εισαγωγεύς τη μετακυλίει στην κατανάλωση. Κάθε λίτρο βενζίνης που βάζουμε στο αυτοκίνητό μας, κάθε γουλιά καφέ που πίνουμε, κάθε φάρμακο που χρησιμοποιούμε περιλαμβάνει ένα ποσοστό του ΔΕΤΕ, που όλοι οι έλληνες πολίτες καταβάλλουν για να ενισχυθεί ένα ειδικό ταμείο των τελωνειακών υπαλλήλων και μόνον. Βεβαίως υποτίθεται ότι κατ' αυτό τον τρόπο ο προϋπολογισμός (δηλαδή πάλι όλοι οι υπόλοιποι έλληνες πολίτες όχι ως καταναλωτές αγαθών αλλά ως φορολογούμενοι αυτή τη φορά) απαλλασσόμαστε του βάρους καταβολής των υπερωριακών ή άλλων ειδικών αμοιβών που υπό οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες θα απαιτούσαν οι τελωνειακοί από την κεντρική διοίκηση, όπως όλοι οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι. Αλλά απλή ανάγνωση των αριθμών αρκεί ώστε να κατανοηθεί γιατί η ελληνική οικονομία έπρεπε να καταρρεύσει προκειμένου να διατηρηθεί η απόλυτη αυτονομία του ΔΕΤΕ στην προσπάθεια ­ και στην απαίτηση ­ όλων των άλλων δημοσιοϋπαλληλικών κλάδων για μια ενιαία αντιμετώπιση, μέσω του «μικρού ασφαλιστικού», του καταρρέοντος συστήματος ασφάλισης.

Με τα σημερινά στοιχεία ­ εποχή δηλαδή μειούμενων εσόδων λόγω της κατάργησης πολλών δασμών στο πλαίσιο της ενιαίας αγοράς ­ οι 4.500 εν ενεργεία τελωνειακοί καθώς και οι εν συντάξει τελούντες συνάδελφοί τους σωρεύουν στο ΔΕΤΕ ετησίως 15,5 δισ. δραχμές. Σύμφωνα με τους πίνακες του υπουργείου Οικονομικών, μηνιαίως κάθε τελωνειακός υπάλληλος στο μεν κατώτερο κλιμάκιο λαμβάνει προσαύξηση μέσω του ΔΕΤΕ από 145.712 δρχ. ως 255.316 δρχ., στα δε ανώτερα κλιμάκια από 172.421 δρχ. ως 370.042 δρχ., όσον ακριβώς δηλαδή ο μισθός του λυκειάρχη στη Μέση Εκπαίδευση. Δεδομένου μάλιστα ότι οι τελωνειακοί διαφύλαξαν στην πραγματικότητα την αποκλειστική νομή του ΔΕΤΕ, φαίνεται ότι η πραγματική τελική ένσταση περί την συμμετοχή τους στους ενιαίους κανόνες του «μικρού ασφαλιστικού» βρίσκεται στην ευχέρεια να «ανεβάζουν» ­ λόγω ΔΕΤΕ πάντοτε ­ το προβλεπόμενο κοινό κατώτερο όριο συνταξιοδότησης.

Η συζήτηση δεν θα άξιζε, αν στην πραγματικότητα δεν αποτελούσε τον πυρήνα του σημερινού πολιτικού προβλήματος της χώρας. Η επιλογή της ένταξής μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η επιλογή δηλαδή της ανταγωνιστικής ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, απαιτεί ­ ως θεμελιακή προϋπόθεση επιτυχίας ­ την ανατροπή του συντεχνιακού κράτους, στο οποίο εθίστηκαν όχι μόνον οι τελωνειακοί αλλά όλες οι ισχυρές ομάδες, στρώματα και τάξεις της ελληνικής κοινωνίας εις βάρος των υπολοίπων. Οσα επέτυχαν οι τελωνειακοί έχουν επιτύχει κατ' αναλογίαν οι κρατικοδίαιτοι βιομήχανοι, οι προμηθευτές του Δημοσίου και οι κάθε λογής παχυνόμενοι από αλλότριους κοινωνικούς πόρους μεγαλοσχήμονες της σημερινής ελληνικής κακοδαιμονίας.

Και με όλα αυτά τα φαινόμενα όλο και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας έρχονται σε υγιή ρήξη. Διότι το μέλλον αυτής της χώρας δεν θα χαραχθεί από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων, ώστε οι σχετικά ισχυροί να υπερτερούν των συντριπτικά περισσοτέρων ανισχύρων. Αλλά για να βρούμε όλοι μαζί τρόπους για μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη, ώστε να είμαστε περισσότερο ανταγωνιστικοί ως κοινωνία. Κατά τούτο δεν υπεισέρχομαι καν στον υπαινιγμό του κ. Κούτρου, γιατί δημοσιογράφος ων της δικής μου περιωπής «έσκυψα τόσο χαμηλά» για να ασχοληθώ με τους τελωνειακούς. Γιατί αντίθετα με τον κ. Κούτρο δεν θεωρώ τους τελωνειακούς «χαμηλούς» αλλά τμήμα της «ελίτ» αυτής της χώρας. Και οι πολίτες από τις «ελίτ» έχουν περισσότερες απαιτήσεις, όχι μόνον στους πόρους τους οποίους αντλούν από την τσέπη τους, αλλά και από την αντικαταβολή της εισφοράς τους στην κοινή.
Πηγή:Το Βήμα