Η ίδια η COSCO καταρρίπτει τους μύθους που έχουν καλλιεργηθεί σχετικά με τις προοπτικές ανάπτυξης, που υποτίθεται ότι θα προκύψουν για το λιμάνι του Πειραιά μετά απʼ την εκχώρηση του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων σʼ αυτήν. Σύμφωνα με έκθεση που συντάχθηκε απʼ τους διεθνούς κύρους Drewry Consultants, για λογαριασμό της COSCO . http://www.coscopac.com.hk/admin/upload/ir/announcements_circular/e20081118.pdf),η οποία δημοσιεύθηκε στον δικτυακό τόπο της κινέζικης εταιρείας, στις 18/11/2008, σε όλα τα επίπεδα προβλέπεται η δραματική πτώση της κίνησης στο λιμάνι του Πειραιά.
Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά :
Το 2003 η κίνηση μεταφόρτωσης containers στον Πειραιά ήταν 908.506 TEU, φέτος οι σύμβουλοι τις COSCO προβλέπουν ότι δεν θα ξεπεράσουν τις 35.000TEU.
Το 2002 το μερίδιο στην αγορά μεταφόρτωσης του Πειραιά στην Ανατολική Μεσόγειο ήταν 41,7%, φέτος θα είναι 0,7%. Και το αντίστοιχο μερίδιο για όλη τη Μεσόγειο, κατά το ίδιο διάστημα, από 13,1%, φέτος προβλέπεται να είναι μόλις 0,1%!!!
Για όποιον δε σπεύσει να πει πως όλα αυτά παρατηρούνται λόγω εργασιακών ανωμαλιών (απεργίες, αποχή από υπερωριακή εργασία κ.λπ.), η ίδια η έκθεση των συμβούλων της COSCO διαπιστώνει πως η κίνηση χερσαίας διαμετακόμισης προς ξένες χώρες θα φτάσει τα 31.085 ΤΕU μόλις το 2043, δηλαδή μετά από 35 χρόνια. (ΑΚ Δηλαδή αυτοκαταρίπτουν τον ισχυρισμό τους οτι θα καστήσουν το λιμάνι του Πειραιά κέντρο του Βαλκανικού εμπορίου)
Στο εύλογο ερώτημα λοιπόν που προκύπτει σχετικά με το γιατί ο κινέζικος αυτός κολοσσός να προχωρά σε μια τέτοια επένδυση, από πού προσδοκά κέρδη, η ίδια αυτή έκθεση είναι αποκαλυπτική: "Από την αύξηση του τοπικού φορτίου και από την επανάκαμψη της μεταφόρτωσης». Δηλαδή, όσα μας λένε για μετατροπή του Πειραιά σε διεθνές μεταφορικό κέντρο είναι, κατά τη λιμανιώτικη διάλεκτο, «φούμαρα».
Υ.Γ. : Θα έπρεπε δε να προστεθεί ότι ο όρος κολοσσός ίσως να πρέπει να μπαίνει σε εισαγωγικά. Σύμφωνα με τα στοιχεία του δικτυακού της τόπου, η COSCO πουθενά στον κόσμο, ούτε στην Κίνα, δεν κατέχει το 100% κάποιας λιμενικής εγκατάστασης. Έχει συμμετοχή μόλις σε τρία λιμάνια (49% Σιγκαπούρη, 20% Port Site και 20% Αμβέρσα). Για πρώτη φορά της δίνεται η ευκαιρία να διοικήσει μόνη της ένα λιμάνι – και αυτό, αν από μόνο του δεν είναι σκάνδαλο, εκθέτει ανεπανόρθωτα τους πολιτικούς υπεύθυνους της συγκεκριμένης διαδικασίας.
Πηγή:Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου