Η μεσόγειος φλέγεται». Όλα δείχνουν ότι ο πόλεμος των εμπορικών λιμανιών ενόψει της εξόδου από την παγκόσμια οικονομική κρίση θα αρχίσει να κορυφώνεται από τα μέσα και προς τα τέλη του 2010. Eνδεικτικό της κατάστασης είναι ότι το λιμάνι Αλγκεσίρας, προχωρά ει ολοταχώς την ανάπτυξη νέων λιμενικών εγκαταστάσεων για τη φιλοξενία Ro-Ro πλοίων περισσότερων πλοίων διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων αλλά και πλοίων μεταφοράς υγρών καυσίμων και άλλων χημικών παραγώγων. Στον ίδιο καμβά, ο Πειραιάς προχωρά την ανάπτυξη του 1ου προβλήτα, μέρος της χρηματοδότησης του οποίου θα γίνει, ως γνωστόν, μέσω δανείου από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Στην ανατολική αλλά και Δυτική Μεσόγειο τα terminals βρίσκονται σε κατάσταση αναβρασμού καθώς η έξοδος από την κρίση εκτιμάται ότι θα έχει αλλάξει πολλά από τα βασικά δεδομένα, που ώθησαν σε σχεδιασμούς προ αυτής. Κανείς δεν είναι σίγουρος από τους ειδικούς αναλυτές, έως και επιτελικά στελέχη μεγάλων εταιρειών, για το ποιοι τύποι πλοίων και τι δυναμικότητας θα κληθούν στη μετά κρίση εποχή να καλύψουν τη ζήτηση. Τούτου δοθέντος στη Μεσόγειο ήδη έχουν κάνει την εμφάνιση τους αρχής γενομένης από μεγάλο Ιταλικό Όμιλο, πλοία πολλαπλών δυνατοτήτων δηλαδή πλοία που μπορούν ταυτόχρονα να εξυπηρετήσουν διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων, οχημάτων και επιβατών στο πλαίσιο μιας άλλης λογικής όπου οι πολλαπλές δυνατότητες θα προσφέρουν πολλαπλές λύσεις ενάντια σε λογικές του παρελθόντος όπου στις θαλάσσιες μεταφορές υπήρχαν διακριτές ικανότητες στα φορτηγά πλοία. Από την άλλη πλευρά, τα terminals σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας αναθεωρούν σχεδιασμούς που σχετίζονται με τους εξοπλισμούς καθώς η νέα τάση και οι φιλοσοφίες που υπάρχουν απαιτούν ευέλικτα μηχανήματα για την φορτοεκφόρτωση πλοίων. Στο ίδιο πλαίσιο δεν αποκλείεται προσεχώς να εκσυγχρονιστούν και τα τεχνολογικά μέρη, που αφορούν την εξυπηρέτηση δηλαδή τα συστήματα που παρακολουθούν ηλεκτρονικά εμπορευματικές ροές. Το συγκεκριμένο θέμα παρουσιάζει ενδιαφέρον καθώς η ευρωπαϊκή «λογική» περί των θαλασσίων διαδρόμων και της ανάπτυξης της ναυτιλίας των μικρών αποστάσεων προαπαιτεί ευελιξία συστημάτων ηλεκτρονικής διαχείρισης πληροφοριών που σχετίζονται με τις εμπορευματικές ροές. Αυτή η περίπτωση, για τα ελληνικά δεδομένα, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς τα ελληνικά λιμάνια εκτός ίσως της περίπτωσης του Πειραιώς, που εκσυγχρονίζει το σύστημα του, εμφανίζουν τεχνολογική υστέρηση σε σύγκριση με άλλα λιμάνια της ΕΕ, πράγμα που σημαίνει ότι και σε αυτόν τον τομέα θα απαιτηθούν να γίνουν σημαντικά βήματα.Πηγή:TheSeaNation
Επεξεργασία: Α.Κ
